Een tussenwerpsel heeft geen grammaticale functie in de zin. Het zinsdeel dat door het tussenwerpsel wordt gevormd, krijgt dus geen naam. Tussenwerpsels hebben geen invloed op de woordvolgorde van de zin (en zinsdelen wel!):

• Helaas, we mogen geen snoepje (helaas is een tussenwerpsel)
• Helaas mogen we geen snoepje (helaas is een bijwoord)

Een tussenwerpsel kan ook als zelfstandige uitroep fungeren: Hoi! Ach nee toch!
Let op: er zijn ook andere woorden die zo gebruikt kunnen worden (bijvoorbeeld: Stil! en Blijf!), maar die kunnen ook als zinsdeel gebruikt worden, bijvoorbeeld in 'Wees stil!', 'Blijf zitten!' Het zijn daarom geen tussenwerpsels.

Veel tussenwerpsels doen een bepaalde klank na: toktok, tsss, trrring. Deze tussenwerpsels hebben niet echt een betekenis. Er zijn ook tussenwerpsels die wel een betekenis hebben, zoals niet dan? gezondheid! ja dûh! of au, shit, ho!.
Meestal zijn het korte woorden, die ook een paar keer herhaald kunnen worden: jaja, ochoch. Maar er zijn ook langere tussenwerpsels en soms zijn dat vaste combinaties van meerdere woorden: last but not least, goedemiddag, zeg maar.